Hakikat Arayışı

acemi bir seyyahın notları

Kategori: Kavramlar

Milliyetçilik niçin “frengi illeti” gibidir?

Asrımızın kronik toplumsal hastalıklarından biri de ırkçılık, unsurculuk, milliyetçiliktir. Hayatı boyunca ırkçılığın ve menfi milliyetçiliğin tedavisi için uğraşan Bediüzzaman’ın eserlerinde reçete değerinde birçok tespitler yer alır. Milliyetçilik meselesinin ana tema olarak işlendiği Yirmi Altıncı Mektub’un Üçüncü Mehbas’ı ile Yirmi İkinci…

Niyet: Fıtratın sesi

Mana-i harfî, mana-i ismî, niyet, nazar… Bediüzzaman Said Nursi’nin “kırk sene ömrümde, otuz sene tahsilimde yalnız dört kelimeyle dört kelâm öğrendim” [1] diye çok büyük kıymet verdiği dört ana kavram… Bediüzzaman, daha on dört yaşında iken -üç ay gibi kısa…

İffet

I. İffet, hayâdır. Hayâ tesettürüne bürünen, iffetini de zînetlendirir. İffet, takvadır. Sonsuz hayatı zehirleyen fâni zevk ve eğlencelere karşı tesirli bir panzehirdir. İffet, sırat-ı müstakîmdir. “Kuvve-i şeheviye-i behimiye”nin vasat mertebesidir. “Fücur”un ifrat vadilerine ve “humud”un tefrit derelerine sapmadan istikametli yolda…

İbadet, ilahi sevginin zirvesidir

I. İman tanımak ise, ibadet sevmektir. Belki ibadet, ilahi sevginin zirvesidir. Allah sevgisinin mihengi, aynası, şahididir ibadet. İbadet sevgidir. En samimi hislerle, en güzel sözlerle, en sevimli davranışlarla ilahi huzura çıkmaktır. İbadet bağlanmaktır. Kul ile Allah arasında en duru, en…

Çift kanat

Asrın belagat dâhisi Bediüzzaman Said Nursi, teşbihperestlik hastalığına yakalanmadan,  eserlerinde “revnak”tar teşbihler sergilemiştir. Matlubun münasebetini göze alan ve rızasını tahsil eden rengârenk teşbih misalleriyle doludur, Risale-i Nur Külliyatı.[1] Bunlardan biri de “iki cenah” teşbihidir. Cenah, sözlüklerde “kanat, kol, yan, taraf”…

Kur’an medeniyetinin ihyasında “sıdk” hakikatinin önemi ve Risale-i Nur’un “sıddîk” talebeleri

“Kâfirlerin medeniyetiyle mü’minlerin medeniyeti arasındaki fark: Birincisi, medeniyet libasını giymiş korkunç bir vahşettir. Zahiri parlıyor, bâtını da yakıyor. Dışı süs, içi pis; sureti me’nus, sîreti mâkûs bir şeytandır. İkincisi, bâtını nur, zahiri rahmet; içi muhabbet, dışı uhuvvet; sureti muâvenet, sîreti şefkat, câzibedar…