0
0
İyilik sevilir. İyilik kalpte, vicdanda iyi hisler uyandırır. Kötülüğün neticesi ise kötü hislerdir. İyilik tohumlarından lezzet, mutluluk, huzur çiçekleri açar. Kötülük ise acı verir, ruhu sıkar, vicdanı bunaltır. Akıl da iyiliklerden yanadır, her türlü kötülüğün aleyhindedir.
İyiliği hem nicelik hem de nitelik açısından artırmak isteriz. Kötülükten de olabildiğince uzak durma niyetini taşırız. Ancak her vakit ne yazık ki istediğimiz, niyetlendiğimiz gibi olamayız. Bazen arzu ettiğimiz bir iyilik fırsatı süratle avucumuzdan kayıp gider. Bazen de endişe ettiğimiz bir kötülüğün girdabına kapılırız. Hatta bile isteye iyilik elimizi çektiğimiz, kötülük elimizi ise uzattığımız anlarımız olur.
İyileri severiz. İyilerin iyiliklerini desteklemek isteriz. Kötüler ise nefretimizi celp eder. Onların kötülüklerini engellemenin çarelerini de ararız. İyilikler büyüsün, iyiler çoğalsın arzu ederiz. Kötülüklerin azalmasını, kötülerin neslinin tükenmesini temenni ederiz. Lakin iyilik ve kötülük, iyiler ve kötüler arasındaki mücadele hiç bitmez; ne iç dünyamızda ne de yerkürede.
Devamı Açıkdeniz dergisinin 11. sayısında…
