öz-üm 2018
doğ[ru(o)l]
doğ
doğrul
doğru ol
dosdoğru ol
Medenilere galebe çalmak ikna iledir, icbar ile değildir. Taharri-i hakikat muhabbet iledir.
Kı[s]sa Kı[s]sa
öz-üm 2017
asıl elem verici olan yokluğunun ızdırabı değil varlığının fark edilemeyişi… ahirete kör olan s∞nsuzluğun ne demek olduğunu görebilir mi? sünnet-i seniyyenin bir edebini modernist bir ilahiyatçının tüm ilmi birikimine tercih ederim. “göklerde ve yerde ne varsa hepsini insana musahhar edene (45/13)” musahhar oldum. gök de […]
Susuyorum
Kederimi yalnız ve yalnız Sana sundum… Bir bir defnettim sırrımın mahzenine… Çatlasa da kalbim ve dudaklarım… Su…su…yorum… İftarsız bir ramazanda… Oruçluyum…
Gıybet bozan oruç
İçi içine sığmıyordu… Mutlaka birine anlatmalıydı. Anlatmasa sanki patlayacak gibiydi. Sakla, sakla nereye kadardı… Oysa insana sır duygusu verilmişti. Sırrı, bazen kıymetli mücevherlerin mahzeniydi, bazense ölümcül virüslerin karantinası… Berk gibi bir ses yankılandı derinlerden: “Gıybet orucu bozar mı?” İrkildi… Kendine geldi… Sırrına erdi… Kendini buldu… […]
9.05
Put kesildi ruhlar… Esrarlı bir uğultunun esir aldığı şehirse kaskatıydı. Bu nasıl bir sihirdi ki her şeyi ânında dondurmuştu. Zemherire direnen bir hayat kıvılcımı da olmasaydı camid sanırdın cümle âlemi. Caddeyi adımlayan bir ateş parçası, cansız ruhların huzurunu kaçırdı. “Niye saygısızlık ediyorsun, genç?” diye buz […]
güldür namaz
mest edici ezelî güzelliğin gölgesine bugün, bir gül takdim edemeyen mağrur; göz kamaştırıcı sermedî güneşi gördüğünde yarın, bin gül takdim etse affedilir mi?