0
0
Güneş, ışınlarıyla tüm renklerini cömertçe sunar. Âdildir göğün sultanı, kesinlikle kimseye haksızlık etmez. Aydınlanan varlıklar ise çeşit çeşittir ışığı yansıtmaları bakımından… Bazısı tek bir renge boyanır, bazısı bir rengin çeşitli tonlarına. Bir kısmı ise birkaç rengin aynası olabilir. Işık paketini açıp tüm renklerle süslenebilen ise çok azdır. Eleğimsağma güneşin her renginin göz kamaştırıcı bir aynasıdır. Eleğimsağma; yani alâim-i sema, gökkuşağı, ebekuşağı, yağmur kuşağı…
Kâinat, âlemler ve varlıklar rengârenktir. Lâkin seyirci gözlerin renk farkındalıkları aynı değildir; özellikle insanların. Kadınların erkeklere kıyasla, bazı kültürlerin de diğerlerine nazaran renkleri ayırt etmekte daha becerikli oldukları söylenir. Hiç bitmeyecek bir tartışma konusu bu. Ama elbette algıların ve dil zenginliğinin varlık, hayat ve değişimleri anlamlandırmada etkili olduğu yadsınamaz bir gerçek. Yeşilin bütün tonlarına yeşil diyen birinin farklı tonları ayırt edemediği belki söylenemez. Ama mesela fıstık yeşilinden ördek yeşiline, yeşilin çeşitli tonlarını isimlendirebilmek de önemli bir farkındalık olsa gerek.
Kâinat gibi insanın iç âlemi de revnaktardır. Ruhumuz her daim rengârenk hislerle süslenir. Elbette Güneşler Güneşi’nin nurlarına teveccüh ettiğimiz ölçüde bu hislerimiz hem anlam kazanır hem de zenginleşir. Allah, Şems-i Ezelî’dir, esmâ-i hüsna da O’nun nurları… İlâhî isimler güzeldir, tüm güzelliklerin de kaynağıdır. Varlıklardaki her türlü güzellik ilâhî isimlerin eşsiz güzelliklerinin tazelenen yansımalarıdır. İlâhî isimlerin eleğimsağmasının ise insan olduğu söylenebilir. Zira insan, esmâ-i hüsnanın tamamına ayna olabilir. Güzel isimlerin hüsün ve cemalleri insan ruhunda güzel duyguları, cisminde de eşsiz sanat nakışlarını netice verir. İnsaniyet dediğimiz de aslında her bir ilâhî ismin boyasıyla boyanmak değil midir? Bu ilâhî boyanışı Kur’an ne güzel ifade ediyor: “Allah’ın boyası (sıbgatullah) ile boyandık. Allah’tan daha iyi boyası olan kim vardır? Biz yalnız O’na ibadet edenleriz.” (Bakara 2:138)
Devamı Açıkdeniz dergisinin 18. sayısında…
